Namibië

Woensdag 7 oktober

Na afscheid te hebben genomen van ons lekkere plekje, bijna non-stop door naar Namibië. Zo'n 460 km over een goede weg, dat schoot wel op! Het landschap wisselde, van hoogvlaktes naar groene bergen en kale rotsachtige omgevingen.Het meeste oponthoud hadden we bij de grens, hadden we dat stempel wel en een adres, de auto geregistreerd, heb je wel contanten bij je om te betalen? Ahfijn na een uur in de 35 graden konden we dan toch doorrijden. Onze Lodge lag nog geen km van de grens. Een kleine oase in de dorre en stenige omgeving.
Rust tot de volgende etappe.

Donderdag 8 oktober

Vandaag een lange rit naar Fish River Canyon, midden in de verlaten, rotsachtige woestijn van Namibië. Vroeg genoeg ingecheckt bij Canyon Road house waar gelukkig nog een kamer vrij was voor Robin. Deze speciale plek had iets zeer ludieks, oude auto's en auto onderdelen maakte deel uit van het restaurant en daarbuiten. Alleen foto's kunnen je een een goede impressie geven. Na de lunch naar de Fish River Canyon gereden. Imponerende canyon die de op een na de grootste van de wereld is. Grand Canyon in Amerika is nog groter. Het aantal bezoekers aan deze canyon is per jaar minder dan wat de Grand Canyon in een uur ontvangt. Stilte ,rust en verlatenheid maakt dit tot een juweel! Van de ene uitzichtpost naar een ander viewpoint gelopen! Temperaturen van 38 graden is hier normaal, maar het zachte windje maakt het wel enigszins dragelijk. Warm maar voldaan kwamen we weer terug en smaakt een biertje wel heel lekker! Zwoele avond, lekker gegeten en dan naar bed.

Vrijdag 9 oktober

Vandaag een rit naar Aus, niet zover dus we waren er al voor de lunch. Een prachtige kamer The Eagle's Nest, 7 km verder op de verlaten vlakte aan de voet van de berg. Onderweg Ostrich, struisvogels gezien. Ook een 'vogel-flat' een gigantisch groot nest waar meerdere vogels zich nestelden. Na de lunch op naar Kolmanskop, een 'ghosttown' verlaten door de diamantzoekers toen de ader was opgedroogd. Helaas konden we er niet in dus allen maar een indruk van buiten. Toen door naar Lüderitz een door de Duitsers lang geleden opgebouwd dorpje aan de zee, met een leuke vissershaven. Weer terug naar ons "nest" kompleet met een braai-pakket en op tijd voor zonsondergang. Aangekomen op ons plekje was er een grote schrik toen we zagen dat de Baboons een puinhoop van ons idyllische plekje hadden gemaakt. Op zoek naar voedsel hadden ze alles overhoop gehaald, kapot gesmeten en onder gepoept! Wat een teleurstelling!
Gelukkig hadden we zelf geen schade maar we konden niet meer in onze mooie kamer. Met braai-pakket terug naar restaurant (7 km terug) en er was gelukkig nog wel een ( veel mindere) andere kamer voor ons. Enigszins onrustig was de nacht wel en dat kwam niet allen door de wind!

Zaterdag 10 oktober

Na een goed ontbijt op weg richting Solitair. Een lange rit over gravel/kiezel wegen. Woestijn/ steppen, vallei /bergen, steen/ gras wisselden zich af. Enorme vlaktes, enorme afstanden.
Bijzonder mooie omgeving bij Sousosvlei. Geel, rood, grijs en zwart wisselden elkaar af in deze enorme dessert. Na 6 uur rijden waren we in het Agama River Camp, midden in de"middle of no where".
Bijkomen in een gekoelde kamer is even heerlijk, daarna zonsondergang kijken met een koel wit wijntje ( tenminste als de Baboons het niet verstoren) !